Zoti vérén e paska bekuar,
Që t’na largoj nga mendimi i gabuar.
Mjafton një gllënkë për t’a çuar,
Dhe zemren për t’na pastruar,
S’mbetet kush duke u ankuar!

Një nga një gotat i cakrrojmë,
Por shishen s’arrijmë dot ta konsumojmë.
Në ato qaste njëri tjetrin urojmë, dhe dashninë përherë kujtojmë,
E veç të mira nën të mendojmë.

Se verën për ta konsumuar, rrugë të gjatë ajo seq ka kaluar,
Në harresë është fermentuar, dhe tash ka shumëçka për t’na treguar…

E kur të dehemi, më s’sjemi t’robruar,
Arrijmë lirinë e shumëkërkuar,
Andaj, hajt ta bojmë edhe njiherë gëzuar!